Hallo medereizigers….

We schrijven 6 juni als we neerstrijken in Benasque. Een dorp hoog in de Spaanse Pyreneeën. Het is niet druk op de camping, volgens de campingmevrouw is het hier nu het laagste punt in het laagseizoen. Geen winkel open.. geen bar/restaurant open… maar een schitterende omgeving om ons heen.

Vanuit ons plekje voor de camper zien we de besneeuwde toppen liggen. De camping ligt aan een doodlopende weg. Nog 11 km stijgt hij omhoog de berg op en dan kun je alleen nog wandelen… In de loop van de middag voelen we wat druppels en begint het even flink te onweren. Dat blijkt het beeld voor de komende dagen. ’s Morgens prachtig weer, zonnetje en vanaf een uur of twee trekken de wolken zich samen om uiteindelijk in een kleine of grote bui te eindigen.

Geen probleem, de poncho stopten we naast de lunch in de rugzak en we maakten prachtige wandelingen vanaf de camping. We waren nog maar 15 minuten op pad toen Gert al vaststelde: hier kom ik nog eens terug… Na drie dagen wandelen was hij nog steeds diezelfde mening toegedaan! Op de foto’s kunnen jullie zien hoe mooi het daar is. Het was echt genieten! Qua vogels viel het wat tegen, de waterspreeuw en een buizerd… De nachtegaal zong nog steeds.. Ook de wielewaal had het nog steeds over de zomer: dudeljo, dudeljo!!

We zagen ook weer diverse orchideeën. Ik heb ze goed kunnen fotograferen, maar nog geen naam kunnen geven, daar moet nog wat meer op gestudeerd gaan worden… Een vuursalamander stak het pad over recht voor onze neus! We zagen een soort libelle die we nog nooit gezien hadden. In eerste instantie dacht ik dat het een kever was met groene pootjes, maar toen ik hem goed in beeld had bleken die pootjes vleugels te zijn, voor een deel doorzichtig… Hij had echt het vlieggedrag van een libelle. Deze bastaardlibel kwam in tegenstelling met de orchideeën wel in onze boeken voor…

Er was geen bar en geen restaurant op de camping, dus voor brood moesten we naar het dorp, 4 km lopen… De eerste morgen van ons verblijf daar was een zondag en dat is onze broodjesdag! Lekkere knapperige broodjes, eventueel een croissantje en een gekookt eitje. Voor Gert hardgekookt en voor mij halfhard… vast zondagritueel zowel thuis als onderweg als het enigszins kan. Nu loop ik ook nog regelmatig mijn rondje ‘s morgens dus ik dacht.. geen probleem, ik combineer het nuttige met het aangename.. Ik liep in een aardige tijd naar het dorp, moest wel het hele dorp door voor ik een Panaderia vond, maar hij was gelukkig open en hij had en knapperig brood en croissantjes. Dus helemaal blij ging ik op de terugweg… Dat blije was ik snel kwijt, ik hijgde als een oud paard… de weg liep wel in een vals plat omhoog maar toch.. ik had al meer hellinkjes gedaan onderweg.. het ging niet, ik moest in de wandelpas. En bijna bij de camping ging me ineens een lampje branden.. we kampeerden daar op 1260 m hoogte. In Boltana was dat 600 m. Behalve dat ik tegen dat vals plat op moest zat ik ook nog eens met de hoogte! Toen ik twee dagen en verschillende bergwandelingen later nog eens brood ging halen lukte dat al een stuk beter…

De weersverwachting voorspelde een aantal dagen regen in dit deel van de Pyreneeën, dus we moesten ons verblijf beëindigen maar komen hier zeker nog een keer terug. Wat een prachtig gebied!

Dus 9 juni vertrokken we richting FRANKRIJK, waar de weersvoorspellingen beter waren... We hadden een werkelijk schitterende rit door de Pyreneeën.

We gingen slinger de slanger door kloven en over weggetjes waar we beter geen tegenliggers tegen konden komen… De A139, N260 naar Pont de Suer, La Seu dÚrgell, Puigserda, N116 om te eindigen in FRANKRIJK op een camperplaats in Thues entre Vals. Als je liever geen smalle steile weggetjes rijdt zou ik deze camperplaats niet aanbevelen… Je kunt er wel een wandeling door een spectaculaire kloof doen en opstappen op het gele toeristentreintje dat je in een rit van vier uur een mooi stuk van de Franse Pyreneeën laat zien… Wij hebben dat niet gedaan, want de regen had ons inmiddels ingehaald en we wilden naar de kust. We passeerden onderweg een mooi ommuurd stadje, dat bleek Villefranche te zijn, een stadje ontworpen door Vauban waar we al meer vestingwerken van hebben gezien in Frankrijk.

Het is nu alweer 11 juni. We kamperen in LeBarcarès op camping Le Floride. We hebben een armbandje omgekregen.. en zijn in het echte toeristengebeuren belandt… Iedere avond animatie, karaoke, bingo, disco.. Om 10 uur fitness in het zwembad…een omroepinstallatie op de camping..

We fietsten langs de rivier naar Perpignan. De nachtegaal zong nog, een van zijn laatste liedjes denk ik, want de cicades laten zich ook al horen en als ik zo mooi kon zingen als een nachtegaal zou ik daar ook de competitie niet mee aan willen gaan. We hebben lang kunnen genieten van de nachtegaal, hij heeft ons op heel wat wandelingen begeleid. De brem bloeit nu alleen nog op de uiterste toppen, maar de oleander heeft het stokje duidelijk overgenomen want die staat hier aan de Mediterranee echt in volle glorie, vol bloemen…. De wielewaal horen we eigenlijk niet meer, hij heeft zijn boodschap van de zomer gebracht en is nu stil gevallen! Wij hebben gewinkeld in Perpignan, een heerlijke salade gepeuzeld op een gezellig plein. Ook gefietst langs St Marie la Mer, waar we een aantal keren kampeerden in het vroege voorjaar, naar Canet waar we moules/frites aten met het zicht op zee. We bezochten op zondag de markt in Barcarès maar Kees en Philomien, die in St. Laurent is wel kleiner maar zeker ook gezelliger! Ik zit nu in de camper m’n verslag te schrijven, de regen tikt op het dak. Want zaten we vanmorgen bij 29 graden Celsius op een terras aan een bakkie koffie, nu zitten we noodgedwongen weer binnen. Wel met ramen en deur open, want de temperatuur is prima. De meegebrachte kersen, meloen , abrikozen en perziken van de markt staan op tafel! Morgen schuiven we een stukkie op richting Narbonne en hopen daar ook nog wat fietstochtjes te kunnen maken….

Rita, ik heb nog even goed gekeken naar die orchidee en ik kan me voorstellen dat je denkt aan een hommelorchis. Op de site lijkt hij op de foto namelijk breder dan in het echt. Want dat is het verschil tussen die twee soorten denk ik, de hommel is wat kleiner en breder…maar hartelijk dank voor het meedenken! Daar ben ik altijd blij mee!

Allemaal weer veel groetjes! Voor diegenen die al vakantie hebben of binnenkort gaan, veel plezier en geniet ervan! Tot de volgende keer, liefs en groetjes, Gert & Els.