Hallo reisgenoten, ik heb nog een verslagje in elkaar gedraaid... hartelijk dank voor alle leuke, gezellige en complimenteuze reacties! Dan weet ik ook maar weer dat ik niet voor niets probeer er een gezellig verhaal van te maken...
Vandaag 6-6 zijn we weer verhuisd. Naar een laatste stop in Spanje. Benasque is het geworden. We hebben een camping gevonden hoog in de nog hogere bergen... we zitten hier op 1255 meter en de omringende bergen zijn zo'n 2600 meter hoog! De camping: ANETO, een ACSI camping ligt echt in het noorden van Spanje, aan een doodlopende weg... We wilden nog wat gaan wandelen, maar als we nu zien hoe steil de bergen hier zijn denk ik dat ik ook wel genoegen neem met het uitzicht op de besneeuwde toppen...

Eerst ga ik nog vertellen van camping Gavin waar we vorige keer van gezegd hadden: hier komen we niet meer... Er is eigenlijk geen vlak plekje te vinden... Het zijn lange hellende straten vol met auto's en caravans...

Maar... en dat moet ook gezegd.. een werkelijk prima sanitair! Prachtig aangelegd en altijd heel schoon. Maar dat ligt dan wel weer boven op de berg. Met een beetje pech moet je eerst een aantal trappen nemen... We bleven hier twee nachtjes, want van hieruit wilden we naar Ordesa NP. En dat leek ons op zondag te druk, dus vandaar dat we een rustdag hebben ingelast... moet kunnen zo in de vakantie, dachten we!
Hier op deze camping kon na lange tijd onze schotel een signaal oppikken! Gert verheugde zich al op studio sport met de laatste wedstrijd van NAC. Maar, hij had pech, ze lieten er op tv helemaal niets van zien en nu liep het ook nog eens slecht af met NAC... Daarna hebben we geen ontvangst meer gehad, maar dat zal vast niet aan NAC liggen...

Maandag gingen we dus weer verder naar Ordesa NP. We zijn hier al een aantal keren meer geweest, maar het is er zo mooi dat we met plezier de lange wandeling weer maakten. We zagen twee nieuwe orchideeën soorten, het vogelnestje en de brede orchis. De orchideeën zagen we in het bos.

Eenmaal op de hoogvlakte zagen we de gentiaan en prachtige rotstuintjes. Helemaal boven bij de grote waterval hoorden we de marmotten en na enig speurwerk zagen we ze ook nog! Heel bijzonder. Het is een prachtige wandeling met al die watervallen onderweg en dan als een soort finale de grootste waterval omsloten door hoge rotsen. Gert zag er een groepje van 10 citroenkanaries, de waterspreeuw, de lammergier, tapuit en alpenkraaien. De wandeling was 19,5 km.

Vandaar reden we naar weer een bekende plek voor ons: camping Boltana.
Vorige keer reden we hier heel wat af om mooie plekjes te bezoeken. Nu hebben we er voornamelijk vanaf de camping gewandeld. Ook hier is het weer een ACSI camping, maar hij is ook van de campingcheques. Net als vorige keer hadden we het er nu ook zéér naar onze zin, gewoon gezellig! Leuke contacten bij de receptie, klets met de medecampeurs, mooie ruime plaatsen, een goed restaurant met een prima kok. Ze serveren daar lappen vlees waarvan je als vegetariër denkt...

Het zwembad was gevuld en de temperatuur was heel goed te doen... Iedere wandeling scoorde ik minstens twee soorten orchideeën, waardoor de stand nu al op twintig staat...

Op deze camping vonden we beschrijvingen van wandelingen bij de receptie, in alle talen en ook in het Nederlands. We hadden inmiddels een ruime wandelervaring dus we kozen meteen voor de eerste. Naar een kloof met een afstand van 15 km heen en terug. Dat konden we! We hadden de pas er lekker in, na een kilometer of vier veranderde het van een open pad langs de rivier in een bospad, we stegen, hoog tussen de bomen. Het pad werd smaller en steeg en daalde en steeg en daalde.. Je krijgt dan toch een beetje het gevoel dat dat stijgen een beetje voor niets is dan... Het uitzicht wat we hadden was eigenlijk alleen op het smalle paadje dat steeds smaller leek te worden en op de afgrond direct naast onze voeten... Het pad was niet vlak, maar liep schuin af richting afgrond.. Af en toe was er een boom omgevallen en had het hele pad meegenomen.. dan werd dat helemaal balanceren om van die afgrond weg te blijven... We liepen wel lekker in de schaduw. Nadat we ruim drie uur hadden geklommen en gedaald veranderde er nog niets in het pad en ook niet in het landschap.. Toen er zich weer een steile rots aandiende waar we tegenop moesten klauteren maar, en dat is nog enger.. ook af moesten dalen.. hebben we het opgegeven.. Ik ben flink geweest en heb nog even aan de andere kant van de rots gekeken maar er veranderde nog steeds niets. Tijdens die wandeling heb ik heel wat drempels genomen met mijn hoogtevrees. Angeline jij kunt je daar vast iets bij voorstellen..

Thuis hebben we gekeken waar die kloof nu eigenlijk was en om daar te komen hadden we nog zeker 5 km verder moeten gaan en niet onbelangrijk.. ook weer terug! Uiteindelijk hebben we geen kloof gezien, maar wel een aantal nieuwe orchideeën; het witte bosvogeltje nog in knop, de geurende muggenorchis en de bruin-rode wespenorchis ook nog in knop en een bijenorchis, de witte varieteit.!

Het bleek dat die afstand dus niet de afstand heen en terug was maar enkele reis. De dag daarna liepen we naar de stad Ainsa en daar werd aangegeven 2 uur maar dat bleek ook het dubbele... Ach, als je het weet... Dit was overigens wel een heel mooie wandeling langs de rivier met veel informatieborden over vogels en planten. Zelfs ook nog een vogelkijkhut bij een moerasstukje met veel riet. We namen een tapasmenu met een lekker wijntje in Ainsa en wandelden weer terug. Wandelen hoeft echt niet vervelend te zijn...

Maar het is ook een vogelrijk gebied! Gert scoorde de draaihals, veel gierzwaluwen, een geelpootmeeuw, de aasgier, steenarenden, zwarte wouw, rode wouw, grote karakiet, ik zag nog een boomvalk maar die telt natuurlijk niet mee op zijn lijstje waar inmiddels 172 soorten op staan. Het weer was er geweldig, iedere dag een strakke blauwe lucht, temperatuur van zo'n 30 graden in de schaduw, eigenlijk wel iets te warm.. maar we zeuren niet..! We bleven daar de week uit, bij het vertrek kreeg ik een stevige omhelzing van de campingmevrouw, een heel spontaan type, ze zei ons nog te kennen van de vorige keer, drie jaar geleden... Ze noemde mij Darling en ze heeft Gert de belofte ontfutseld dat hij haar opzoekt op de volgende vakantiebeurs... De serveerster Conchi waar we drie jaar geleden zo'n leuke band mee hadden, zo dat ze ons zelfs kuste bij het afscheid, bleek haar tante en toen ze met haar belde bleek zij ons ook nog te kennen... wat zijn wij dan voor opvallende types???? Of is het een handige campingmevrouw die aan klantenbinding doet? Vast niet hè....

Gemiddeld deden we wandelingen van zo'n 19 kilometer, dus onze kuiten zijn alleen nog maar mooier geworden! Vandaag zijn we dus aangekomen hoog in de bergen en moeten nu even gaan uitzoeken of we hier ook nog actief kunnen worden... In ieder geval niet op de fiets, dat mag duidelijk zijn... Hierna houden we het voor gezien in Spanje en zullen waarschijnlijk via de VIELHA tunnel Frankrijk weer binnenvallen, maar dat wordt dan weer een nieuw verslag! Mensen geniet allemaal van de zomer die naar wij horen inmiddels Nederland ook is binnengevallen..

Liefs en groetjes, Gert en Els.