6 november 2014.

Hallo medereizigers!

Ons eerste adres van deze reis was het Lac du Der. Dat is een mooie rijafstand voor een dag. Er is daar een goede camperplaats met altijd voldoende kans op een plekje. We beginnen of eindigen hier vaak een reis. En als we aankomen gaan we eerst altijd even over de dijk langs het meer om te kijken wat er aan vogels zit.

We waren nu tegen schemer en zagen nog wel wat kraanvogels, maar niet zo veel. Er stond ook opvallend weinig water in het meer. Terwijl het donker werd en we ons eerste drankje inschonken hoorden we het geluid van de overvliegende kraanvogels.

We hadden die dagen aan het meer prachtig weer met hoge temperaturen. Genieten! Lekker wandelen kun je daar altijd. We zagen al veel paddenstoelen in het bos.

Het was overal druk met toeristen, het bleek herfstvakantie te zijn in Frankrijk. Op vrijdagmorgen zag ik, toen ik ’s morgens mijn rondje ging lopen, veel auto’s geparkeerd op het punt Chantecoq. Tijdens het lopen bleven de kraanvogels maar overkomen. Het is een heel apart geluid. Ze blijven al vliegend met elkaar overleggen lijkt het wel. Vrijdagmiddag was er weer zo’n toestroom van mensen op de punt. De kranen kwamen vanaf 16.30 uur binnen vliegen. In een ongelooflijke lange stroom, ze bleven maar komen. Langzaam werd het donker en zag je het zonnetje roodgloeiend achter de horizon verdwijnen. Een maandje geleden stonden we ook met een aantal mensen naar de ondergaande zon te kijken en toen liepen er zebra’s of olifanten op de voorgrond… nu waren het kraanvogels en het was weer genieten!

Zaterdagmorgen stonden we om half zeven op. Het was nog donker, we liepen naar de punt waar we de avond daarvoor ook waren geweest. We waren niet de enigen, de mensen bleven maar komen, nog steeds in het donker…

En ineens begon het… We hoorden ze goed aankomen. De lucht kleurde langzaam rood van het opkomende zonnetje. We stonden daar met zeker zo’n honderd mensen naar hetzelfde schouwspel te kijken. Duizenden kraanvogels die luid kwetterend overvliegen. Later zagen we op internet dat er dat weekend > 80 tot 100 duizend kraanvogels waren geteld op het meer. Het was een mooie belevenis om al die vogels te zien en te horen. Maar ook om te zien hoeveel belangstelling er ook voor is. Jong en oud kwam er op af. De hele dag bleven de mensen af en aan lopen op de dijk. Er werd zelfs een frites/gauffrekraam neergezet bij de parkeerplaats… Die avond stonden we met 76 campers op de camperplaats. Aan de overkant van de weg stonden er nog eens 20….

Het was voor ons de allereerste keer dat we zoveel kraanvogels bij elkaar zagen! Zondagmorgen was het weer wat minder, ook het aantal kraanvogels was minder. Er was duidelijk al een flinke groep doorgetrokken naar het zuiden. Dat is ook hun uiteindelijke doel.. De stop in het Lac du Der is alleen maar om zich lekker vol te eten. Ze overwinteren in Spanje om dan in het vroege voorjaar, eind februari begin maart, weer terug te vliegen naar Scandinavië waar het broedseizoen dan weer voor ze begint. Ze brengen daar dan een of twee jongen groot die in het najaar weer met ze mee vliegen naar Spanje. We vertrokken die dag ook naar het zuiden en wel naar St. Pourcin sur Sioule. Ook daar is een prima camperplaats in het centrum. Hier hebben we ook altijd een plekje kunnen vinden. Vanaf de CP loop je zo het centrum in om bijvoorbeeld een hapje te eten… Net buiten het centrum is een Mac en dat is dan weer handig voor de WiFi. De volgende stop was in Campagnac. Dit ligt zo’n 40 km ten noorden van Millau. Dit was een kleine CP voor maar vijf campers. Ook weer in het dorp, handig voor de bakker… We hadden die dag een prachtige rit. Via Millau, we namen niet het grote viaduct, want het was erg bewolkt en bij tijd en wijle weinig zicht. Na Millau kwamen we over de Causses. We zagen er niet veel van, want alles lag in de wolken. Vorig jaar reden we daar door de sneeuw, maar dat was in het voorjaar. Het is een prachtig landschap zo rondom Millau. Het is een coulissen landschap met heuvels vol bossen in de prachtigste herfstkleuren. Het was bijzonder jammer dat het een bewolkte dag was.

Vanuit Campagnac volgden we de A 75 en N9 naar Beziers. We werden die dag wakker met een lekkend dakluik.. in straaltjes liep het water binnen… Bij de laatste beurt is dat dakraam vernieuwd. Misschien de kit vergeten???

In het dorp, Colombiers 5 km van Beziers vonden we nog een camping die het hele jaar open is. Dat is wel een beetje het probleem in deze tijd, want er zijn veel campings en camperplaatsen gesloten. Het weer is nu opgeklaard en het zonnetje laat zich weer zien. Het plan is om hier te gaan fietsen naar Beziers, maar ook naar de Middellandse zee die hier zo’n 10 km vandaan ligt.

Het dakraam werd vandaag in het zonnetje afgeplakt met ducttape, dus we verwachten daar geen problemen meer van.

Allemaal weer veel groetjes en liefs, Gert en Els.