Het begon weer te kriebelen en inmiddels flink wat ervaring opgedaan met het campertje... pakten we hem weer in en vertrokken op zoek naar de zon in Frankrijk, Spanje en Portugal. In het laatste land hoopten we nu wat meer tijd te hebben om het te ontdekken!

18 maart 2010. We zijn weer op pad!! Nu met het campertje. We vertrokken donderdag 11 maart. Het was nog steeds koud... nachtvorst brrrr. Op pad naar beter weer, dachten we. We vertrokken heel relaxed, feliciteerden de buurvrouw nog en we gingen. Halverwege Antwerpen raakten we al in de file en stonden stil. Toen hadden we ook tijd om de gedachten nog even te laten gaan. Heb jij het brood meegenomen?? Nee, jij ook niet?? Jammer van de worstenbroodjes en de krentenbollen.... 5 minuten later...en de geitenkaasjes van Oma? Nee, ook niet..! De vuilnisbak, hebben we die naar voren gezet?? Nee, ook niet.. Enige tijd later.. het diepvriesje, die heb ik ook niet gevuld. Volgens mij presteer ik toch beter onder druk.. 's Avonds Jaap gebeld en die ging e.e.a. nog regelen.

Eenmaal in Frankrijk bleef de TomTom ons maar steeds richting Parijs sturen. We snapten er niets van en raakten daardoor ook nog eens de weg kwijt... Toen we zagen dat hij de route via Lyon wilde doen hebben we nog maar eens goed gekeken.. Wat bleek, we hadden Bourdeaux ingetoetst i.p.v. Bordeaux. Het is weer even wennen, zo met het campertje. Wel leuk om weer in Frankrijk te zijn..

In 3 dagen reden we naar Urrugne. Jullie weten vast niet waar je dat moet zoeken... Tussen Biarritz en Hendaye! Dus nu staan we met ons spulletje voor de grens met Spanje.

Hier is afgelopen woensdag nog een pak sneeuw gevallen, nu scheen het zonnetje en daar gingen we dan ook meteen lekker van genieten. We hebben steeds droog weer gehad maar wel koud. Ook nachtvorst, dus het extra kacheltje kwam goed van pas. De natuur is hier ook nog niet ontwaakt uit de winterslaap. Nog nergens bloemen of bloesems. Wel zijn de wijnboeren druk bezig in de wijngaarden met het snoeien van de wijnstokken. Het begint al en beetje te kriebelen, zo lijkt het. De eerste morgen, we lagen nog in bed, hoor ik een vogel roepen, hé, dacht ik, die ken ik.. Ik vraag aan Gert, was dat een draaihals? Nee, zegt hij, een groene specht! De draaihals is nog niet terug.. Okay. De volgende dag loop ik naar het washok en hoor ik het klepperen van een ooievaar. Vraag ik bij terugkomst aan Gert, heb jij die ooievaar ook gehoord? Blijkt dat ook een groene specht te zijn.. Ik geef het op! Voor even dan!

We hebben nu veel kilometers gemaakt. De auto rijdt prima. De parkeerplaatsen zijn steeds vol. Vooral veel vrachtauto's. We vroegen ons af of het vrachtverkeer zo is toegenomen de laatste jaren. Toen we nog met onze jongens op vakantie gingen was het altijd wel gezellig om te stoppen... stoeltjes eruit of een deken op het gras. We namen dan de tijd voor een hapje en/of een drankje. Voor de jongens maakte het niet zoveel uit, die gingen gewoon door met het lezen van hun stripboek. Alleen de houding waarin was anders. Nu ruikt het niet altijd even fris op die plaatsen. De vrachtwagenchauffeurs nemen meestal niet de moeite om naar het toilet te lopen voor de kleine boodschap. Vaak zie je dat ze dat tegen hun eigen wielen doen. Nu blijven we maar vaak binnen voor ons hapje en drankje. Misschien moeten we gewoon wat vaker een dorpje inrijden.

Onze tweede camping lag bij het plaatsje Pons, ongeveer honderd kilometer ten noorden van Bordeaux. De camping had Nederlandse eigenaars. De oude watermolen was verbouwd tot restaurant. Het zag er allemaal leuk uit terwijl ze nog maar twee jaar open zijn. Het restaurant werd getest en we hebben er heerlijk gegeten. We gaan dit adresje onthouden ook al omdat het dicht bij de doorgaande weg ligt... Moulins de Vergne in Pons dus.

Morgen gaan we Spanje in. Ik heb al via de luistercursus Spaans, die Jaap op mijn MP3 speler heeft gezet even geoefend met al die vreemde woorden... Dit is het verslag tot en met 13 maart!

Spanje 21 maart 2010

Vanaf de camping in Urugne vertrokken we op zondag naar SPANJE. Dat klinkt heel wat maar na 20 minuten waren we daar al! Vanaf Hendaye richting Vitoria Gasteiz namen we de E5, een nieuwe tolweg met veel tunnels door bergachtig gebied. Mooie uitzichten! De weg kwam op onze kaart niet voor, wij dachten een nieuwe kaart te hebben maar bij controleren bleek die uit 2004 te zijn. Ik had de portemonnee al klaargelegd want zo'n prachtige weg dat zou wel wat gaan kosten... Ook in Frankrijk hadden we enkele stukken tolweg, van de Perche naar Pons. Daar moesten we, voor een stuk van 234 km, 33,70 euro betalen... Vandaar dat ik nu beter voorbereid met de beurs klaar zat. Vol verbazing zagen we het getal op het schermpje verschijnen, 9.80 euro! En we waren nu veel sneller in BURGOS! Dus als we nog eens naar Madrid gaan dan nemen we ook zeker deze weg!

We hadden gedacht in Valladolid te overnachten, maar het bleef maar vroeg die dag dus gingen we maar door! We stopten op het eind van de middag op de camping in Monfragüe. Daar hebben we vorig jaar in precies dezelfde tijd ook een week gestaan. We konden meteen de stoelen buiten zetten en ons lekker koesteren in het zonnetje!

Het was hier duidelijk warmer, veel bloemen, bloeiende wilde krokussen en narcisjes tussen de caravans...

We besloten meteen om een luie dag in te lassen. Heerlijk, de hele dag een beetje rond de camper gekeuteld en genoten!

Later hebben we natuurlijk het Nationaal Park doorkruist en heeft Gert z'n vogellijstje kunnen aanvullen. Onderweg hadden we in Frankrijk al op een parkeerplaats de rouwkwikstaart genoteerd! Dit was voor Gert een nieuwe soort, de appeltaart hebben we daarvoor nog te goed... Verder werden de drie soorten gieren al snel gezien hier in Monfragüe. En ook de appelvinken lieten zich weer mooi bekijken. De steenarend en de slangenarend draaiden cirkels boven ons in de lucht. De grijze gors en de Alpengierzwaluw werden ook genoteerd. Klapekster en de roodkopklauwier waren ook weer present. We hoorden, gisteren tijdens de wandeling, de koekoek roepen. Op het lijstje staan nu 65 soorten! Ik had een mooi boek:Het spel van de Engel, dus terwijl Gert met de kijker rond liep zat ik lekker in het zonnetje met m'n boek en een bakske koffie.

De eerste boodschappen deden we bij een grote Hypermarché van Leclerc, in Spanje. We namen o.a. grote gamba's uit de reclame...vergeleken met Nederland kost dat hier bijna niets, net zoals de sinaasappels, heerlijk zijn ze. We betaalden bij de kassa met de gewone bankpas. De pas werd gescand en de bon moest getekend worden. Het was goed zo, zeiden ze. Gert zei dat dat niet kon, dat er een pincode bij moest, omdat dit geen creditkaart was. Er kwam nog een cassière erbij, we hadden er al twee. Nee, die wist het ook zeker, een handtekening op het bonnetje en dan was het goed zo. Nu zijn we heel benieuwd of we deze boodschappen betaald hebben.

Helaas heeft het zonnetje ons hier even verlaten. Toen we op het journaal Erwin hoorden zeggen dat de lente eraan kwam in Nederland waren we al een beetje voorbereid. Vrijdag werden we met regen wakker. Gelukkig klaarde het in de middag weer op en konden we nog een wandeling doen vanaf de camping. We ervaarden wat we al hadden horen vertellen, het heeft hier ontzettend veel geregend de laatste weken. Het wandelpad liep naast een riviertje maar op de meeste stukken leek het wandelpad zelf meer een riviertje. Het was wel een mooie wandeling, we hoorden de koekoek, zagen een tjiftjaf en de zwarte varkens van de Extremadura.

Morgen hebben we een jarige, we hadden geen visite verwacht. Vanmiddag draaiden er 22 Nederlandse campers ons veldje op... Wie heeft ze ons geheimpje verteld? Vorig jaar overkwam ons hier hetzelfde, de begeleider van deze club herkende Gert dan ook meteen! Al eerder kletsten we met een andere Nederlander, Cees Heij. We bleken hem al heel wat jaren geleden ontmoet te hebben op een camping in La Brenne. Hij was ook met Globe naar Gambia geweest! Zo blijkt toch weer hoe klein de wereld is. Blijk je ook nog gezamenlijke kennissen te hebben. Het plan is om maandag weer verder te gaan. We zijn lekker uitgerust en klaar om PORTUGAL in te gaan.

Portugal 1

28 maart 2010. Vanuit Monfragüe vertrokken we op maandag richting Cáceres. De eerste stop hadden we bij Saucedilla. Daar ligt een groot stuwmeer waar je altijd vissers maar ook vogelaars treft. Gert kon daar z'n lijstje goed aanvullen met o.a. cetti'szanger, graszanger, snor, purperkoet, bruine kiekendief, waterral, ralreiger, spaanse mus, kleine zwartkop, grauwe kiekendief, wouwaap en klapekster. Gert struinde rond met fotocamera en telescoop. Ik had me met een goed boek in het zonnetje geïnstalleerd. Genieten voor twee! Via Almarez reden we naar Bélen. Dit is een piepklein dorpje, het ligt tegen Trujillo aan. Wat het zo bijzonder maakt dat we er iedere keer als we in de buurt zijn toch weer langs gaan is de vlakte van Bélen. Prachtig, uitgestrekt gebied en eigenlijk altijd goed voor het spotten van trappen. Het woordje 'eigenlijk' geeft het al aan... deze keer niet! Veel gieren zagen we, vale en monniksgieren. Ook veel kadavers van schapen op de weilanden. Maar we vermoedden dat het nog te koud was voor de trappen.

Omdat we toch in de buurt waren bij de Hipermercado van Leclerc in Trujillo deden we daar nog even de boodschappen voor de komende week. Nu Jan Willem ons heeft verzekerd dat we daar de boel echt niet oplichten met ons pasje zonder pincode, konden we dat met een gerust hart doen. Tuurlijk hebben we weer van die lekkere gamba's, die ze hier langoustinas noemen, gekocht! Van daar reden we met een omweggetje naar Cáceres. De weg was slecht, bijna Afrikaans. Ook hier weer steppes, vergelijkbaar met Bélen. Maar gelukkig was er wel een uitzondering. Hier zagen we onze eerste trappen. Ze hielden alle veren nog netjes op elkaar. Waarschijnlijk was het nog te koud om aan baltsen te denken. Wel jammer, want het is altijd een heel spectaculair gezicht als ze los gaan. Wij waren al blij dat we ze toch hadden gezien! Naast onze camper scharrelde een parelhagedis onder en over de stenen.

De camping in Cáceres kenden we. Vorig jaar hebben we daar ook twee nachten gestaan. Heel luxe, een eigen toilet/douche op de plek. Het plekje dat ons was toegewezen bleek ingericht als terras door de nieuwe achterburen. Zo raakten we al snel met ze aan de praat. Dat werd 's avonds voortgezet met een fles Marrokaanse wijn. Harry en Janny waren op de terugweg van een rondreis van twee maanden door Marokko met hun campertje. Dat gaf genoeg gespreksstof! De volgende dag bezochten we het stadje. Prachtige oude gebouwen en kerken in het oude deel van de stad. Bij het uitzoeken van een restaurant voor de lunch troffen we elkaar weer op hetzelfde terras op de Plaza Mayor. Dus nu werd opnieuw een flesje wijn en ook de Raciones gedeeld. Terug op de camping ontdekten we dat er twee plaatsen verder een bekende was gearriveerd. We werden onmiddellijk uitgenodigd op de thee bij Kees en Lidy. 's Avonds hebben we het gesprek van het terras nog even voortgezet op de camping. De Marrokaanse wijn was inmiddels op. Maar de Spaanse, daar is ook niets mis mee...

De volgende dag namen we eerst afscheid van Harry en Janny, zij gingen op weg naar huis (Middelburg). Daarna wensten we ook Kees en Lidy een goede reis, met de afspraak dat we de volgende ontmoeting samen een wijntje zouden drinken...

We vertrokken eerst naar Malpartida de Cáceres. Daar ligt een mooi natuurgebied, Monumento Natural Los Barruecos, met veel ongelooflijk grote stenen. De Hunnebedden zijn er niets bij... Zo groot en hoog dat de ooievaars ze veilig genoeg vinden om er hun nesten op te bouwen.

Er is daar een museum dat een beetje 'Dali-achtige kunst' heeft staan, maar ook een bezoekerscentrum waar helaas weer alle informatie alleen in het Spaans gegeven wordt. Ik zal toch meer met die luistercursus moeten doen.. We arriveerden laat in de middag in Evora. Dit stadje ligt al in PORTUGAL. ( luistercursus kan weer in de kast...) Een middeleeuws stadje met een nog complete ommuring. We bezochten eerst het stadje, bekeken een kerk die binnen helemaal was betegeld met blauw/witte tegels.

Echt tot aan het dak, heel bijzonder. In het stadje waren echt smalle straatjes met wit/gele huizen, het zag er snoepig uit! De camping ligt hier tegen de stad aan. Bij het zoeken naar een plaatsje op de camping ontdekten we dat Kees en Lidy hier ook waren neergestreken, dat beloofde glaasje wijn werd dus meteen ingeschonken! Het heeft daar de hele avond en nacht geregend dus na het ontbijt namen we weer afscheid en vertrokken naar Sagres. Dit ligt op het uiterste puntje van Portugal (zuid-west). De weg was prima, we reden niet over de tolweg, maar de goede N wegen lagen over het algemeen bijna naast de tolwegen. Ook deze camping was nog bekend van vorig jaar. Hier ontdekten we toen, tijdens het plannen maken, dat we nog maar anderhalve week vakantie te gaan hadden. Dus toen moesten we, eigenlijk ongewild, wat overhaast vertrekken. Dat gaan we nu inhalen. Nu staan we aan de rand van de camping, we hebben nog geen bekenden ontmoet en genieten even van de rust. Internetten kunnen we hier op het terras voor de bar, die helaas dicht is! Mooi uitzicht heb je vandaar op het dorp en de zee!

In Cáceres hadden we WIFI-ontvangst in de camper. Daar heb ik voor het eerst ge-msn-ed met de webcam aan. Dat was een leuke ervaring. Marian had ook een microfoon dus ik kon haar ook nog horen. Helaas ligt onze microfoon nog thuis in de la. Gevolg is dat ik me de kramp in m'n vingers typte om al haar vragen te kunnen beantwoorden. Het was een leuke ervaring en bij ons volgend bezoek aan een hiper gaan we dus op zoek naar een microfoon!

Portugal 2

5 april 2010. We hebben genoten in Sagres. Het weer was overwegend goed. Het bruine kleurtje vloog erop, daar aan zee. We hebben gefietst en gewandeld. Hier vonden we 6 verschillende orchideeën. Het aantal vogels viel wat tegen... Wel zagen we hier de eerste bijeneters. Ze kwamen blij roepend binnenzeilen, vers uit Afrika. Iedere dag zagen we er meer! Sagres ligt op een soort schiereilandje in zee. Je hebt hier, als je wandelt of fietst vaak bijna helemaal rondom zicht op zee. De kust bestaat uit hoge rotsen waar de zee met flinke kracht tegenaan beukt. De vissers staan hier op smalle randjes, hoog boven de zee, te vissen. Voor mensen met hoogtevrees ziet het er bepaald eng uit! We hadden daar een paar dagen een gezellige buurman, Jan, uit Achtmaal. Hij gaf ons tips voor de Tom,Tom en deelde zijn krant en sla met ons. Het was gezellig als Brabanders onder elkaar. Hij vertrok op zondag, samen met zijn hondje Leika, in de stromende regen, hij beloofde al dat slechte weer meteen mee te nemen... Wij bezochten nog het fort dat op de uitstekende punt van het schiereiland ligt. Gert fotografeerde daar geelpootmeeuwen en we zagen veel Jan van Genten over zee vliegen.

Wij besloten naar Lagos te gaan omdat de weersvoorspellingen voor die hoek goed waren. Onderweg was het weer tijd voor de inkopen. We vonden bij een Intermarché een microfoon voor de laptop maar, en dat was wel bijzonder, ook appelstroop, pannenkoekmix van Koopmans en Van Gilse schenkstroop... Onze Pasen kon niet meer stuk! Lagos bleek een heel aardig stadje te zijn. Vanaf de camping konden we er ieder uur met de bus naartoe. Toen de bus het een keer liet afweten omdat het hier op Goede vrijdag zondag is., bleek dat we er te voet ook goed konden komen. Een uurtje lopen, we liepen die dag meteen ook de wandeling langs de kust. Die is hier prachtig en doet wel wat aan The Great Oceanroad in Australië denken. Ook hier Apostelen voor de kust! Mooie kleuren, terra en oker tegen een blauw-groene zee.

De stad heeft een grote jacht- en vissershaven. Vanmorgen, 1^e paasdag, pakten we om negen uur de bus. Dus geen Paasstol, warme broodjes, gezochte, geverfde of gekookte eieren voor ons. Zo zaten we toen al om half tien in een prachtige, koude kerk, de Igreja de S. Sebastiäo, voor de mis van tien uur. De pastoor deed met 14 misdienaars de mis. Het zag er allemaal heel plechtig uit. Ondertussen werden ook nog eens 5 kinderen gedoopt. We weten het nu zeker, van het Portugees verstaan we niets... Na de mis wensten we elkaar Zalig Pasen en zochten we een zonnig terras voor een lekker warm bakkie! Gelukkig was dat allebei ruim aanwezig. Het beviel zo goed dat we er maar meteen een lunch aan vast knoopten. Aangekomen bij de bushalte, zagen we dat we nog ruim een half uur moesten wachten, op de bus. Zo besloten we maar te gaan lopen en waren in dezelfde tijd terug op de camping.

Hier op de camping ontdekten we trouwens al meteen de eerste dag weer een bekende... We liepen nog een plaatsje uit te zoeken toen we ineens iemand hoorde roepen... Els...Els Bouwmeester? Blijkt hier iemand te staan waar ik in Oosterhout een tijdje mee in een oudercommissie heb gezeten. Wel lang geleden maar, zij had mij herkend en ik wat later haar ook! Irma van Hoof, leuk om weer eens bij te kletsen! Het plan is om nog een dagje hier te blijven en dan richting Lissabon te gaan al zullen we dat niet in een keer doen.... We zien wel!

Voor Lissabon

12 april 2010. We wandelden nog een dagje en vertrokken uit Lagos. We namen afscheid van de buurtjes en van Irma en Bert uit Oosterhout. We hadden gehoord van een leuk dorpje in de bergen: Monchique. Het was een aardig dorpje met heel nauwe straatjes en een mooie kerk. Daarna kozen we om naar Ajezar te gaan, weer richting kust. Uiteindelijk kwamen we die dag uit in Vila Nova de Millefontes. De camping was drie keer niets. De wasruimte zag er niet naar uit dat je daar ook schoon kon worden en de toiletten, daar vlogen zoveel vliegen rond dat je niet echt rustig kon gaan zitten.. We trokken ons plan en trapten de volgende dag het gaspedaal weer in! Als eerste stop deden we Porto Cova aan.

Dat was zomaar een gok maar het bleek een heel leuk stadje. Pleintje met kleine wit/blauwe huisjes, oude mannetjes op de bankjes in het zonnetje. Toen we naar zee liepen bleek daar een mooi klein strandje te liggen. Woeste golven sloegen stuk op wat grote rotsblokken voor de kust. We zochten en vonden wat mooie schelpjes, kortom het was een leuke stop! We sloegen die avond ons kamp op in Costa de St. André. Vlakbij zee, de camping lag aan een soort lagune. Vanaf de camping liep je in 15 minuten naar de zee. We stopten daar onze was in de wasmachine, lekker een schoon bedje en natuurlijk namen we een heerlijke douche in een schoon toiletgebouw. Hier bleven we drie dagen. We wandelden naar zee, zochten schelpen. We wandelden ook een flink stuk rond de lagune en ontdekten twee grielen, roodborsttapuit, zo'n twintig lepelaars, klapekster, putter, koekoek, specht, drieteenstrandloper, bontbekplevieren, bonte strandloper, krooneend en steenuiltjes. We hadden ook een steenuiltje in de pijnboom naast onze camper. Het lukte Gert om hem te lokken met de roep van een steenuil op de MP3 speler. Hier zien we ook weer meer bewoonde ooievaarsnesten.

Zoals de meeste campings die we hebben gehad is deze weer prima. We betaalden hier 10 euro per nacht. Verder hebben we veel campings van de ACSI gehad. Die kostten dan 11, 13 of 15 euro. Officiële camperplaatsen hebben ze hier in Portugal niet veel. Onofficiële zie je vaak wel en zeker in de buurt van de zee. Het is hier in Portugal niet toegestaan om wild te kamperen dus je loopt de kans dat je bij controle moet vertrekken. Wij kiezen dan toch liever voor een camping. Er is nu overal plaats en nog niet duur. Nu we het toch over prijzen hebben kunnen we ook nog wel even de brandstof nemen. De prijs van de diesel viel ons in Spanje erg tegen. We wisten nog van voorgaande jaren dat de prijs daar lekker laag was. Nu dus duidelijk niet meer, we betaalden €1. 045. In Portugal is het duidelijk nog duurder. Langs de snelweg vragen ze rustig €1.385. Bij de supermarkt in de kleine stadjes tank je voor €1.165. De boodschappen zijn hier duidelijk ook duurder dan in Spanje! We kunnen ons hier met Engels gelukkig goed redden, dat Portugees is echt moeilijk!

Verder, omdat dat toch ook heel Hollands is... Het weer: de lente dreigt hier over te gaan in de zomer. Zal ik het wel vertellen? ‘s Middags zitten we onder de luifel omdat de zon te warm wordt..! Alles staat in bloei, de bomen hebben verse groene blaadjes, de kikkers kwaken volop. De stand met de orchideeën is 8.

Lissabon

19 april 2010. Zaterdag 10 april vertrokken we via de Intermarché in het naburige dorp naar Lissabon. We hadden de coördinaten van de camping aan de TomTom toevertrouwd. Het is natuurlijk vreemd om iets wat TomTom heet met zij aan te spreken maar voor ons is het toch een zij... Zij wilde ons graag via de Tolweg laten rijden, maar wij kozen voor de binnenweggetjes. Dat bleek een goede keus, het was een prachtig gebied waar we door kwamen. Veel bosgebied met kurkeiken. Onder de kurkeiken was de grond vol gegroeid met bloeiende gele bloemen. Die bloemen heb ik nog niet terug kunnen vinden in de boeken. Het stond er zo vol mee dat het ons leek of ze er gezaaid waren. Hoe dan ook, het was een prachtig gezicht. De kwaliteit van de wegen hier is een beetje te vergelijken met België. Veel sporen, lapwerk en gaten in het wegdek. Vlak voor Setúbal kozen we voor de tolweg, de A2. Moeiteloos bracht ze ons naar de poort van de camping. De afstand die we die dag deden was 153 km. Net over enen hadden we ons plekje op de camping ingenomen.

Zondag gingen we op pad. De bussen naar het centrum rijden om de 12 min. Dus we hoefden niet lang te wachten. Na 20 minuten stonden we voor de eerste keer van ons leven in Lissabon. Eerste indruk...prachtig! Mooie pleinen, veel mooie standbeelden, kolossale gebouwen. We hadden van te voren al besloten om de 'hop-on hop-off' bus te nemen. We hadden er zin in dus namen we hem meteen voor 2 dagen. Het kost een paar centen maar dan heb je ook wat...We konden nu ook meteen gratis gebruik maken van al het openbaar vervoer! De eerste rit zaten we meteen helemaal uit. Heerlijk, boven in het open gedeelte, in het zonnetje. De doppen in de oren, zo hoorden we in het Nederlands de informatie van de stad en als er even een saai stukje kwam schakelden ze over op Fado. Dat is een soort Portugese Blues... Nu hadden we ons in Lagos al laten verleiden om daar een cd van te kopen en wel van Mariza. ( Ze schijnt niet zo lang geleden bij Paul de Leeuw te zijn geweest). Dus we konden onderweg al bijna met haar meezingen... Het is mooie meeslepende muziek met prachtige gitaarbegeleiding.

Goed, Lissabon dus, het is gebouwd op heuvels dus het logische gevolg is dan dat er hele steile straten bij zijn. Soms bestaan die alleen uit trappen. Je hebt er prachtige gebouwen waarvan er heel veel betegelde gevels hebben. Origineel zijn de blauwwitte tegels. Later kwamen daar ook de kleuren geel en groen bij. Veel grote stadbeelden, prachtig gebeeldhouwd.

Zowel in de uitleg op de bus als in de musea wordt veel aandacht gegeven aan de geschiedenis van Portugal. Vooral het stuk van de ontdekkingsreizen komt veel aan bod en de naam van Vasco di Gama hoorden we vaak. In een museum werd heel mooi en duidelijk op een presentatie uitgebeeld hoe de geschiedenis van Portugal past in de wereldgeschiedenis vanaf ongeveer 1300 tot nu. We maakten na de busrit de dag vol met lekker te lunchen en verder te voet een aantal bezienswaardigheden eens van dichtbij te bekijken. We liepen door de oude wijk en zaten in een stemmig klein parkje midden in zo'n wijk. De volgende dag deden we de 2^e ronde met de 'hop on' bus. Deze route ging ook nog naar een buitenwijk waar we prachtige flats, kantoorgebouwen, theaters, musea etc. zagen in een moderne uitvoering. Een grote tegenstelling met het oude centrum, maar toch ook heel bijzonder. Het deed ons een beetje aan La Defense in Parijs denken. Zo'n busrit duurde 2 uur. Na afloop zochten we weer een terrasje om te lunchen, we hadden mooi weer! Daarna deden we een van de 2 oude wijken. Mooi, heel fotogeniek. Ook veel souvenirwinkeltjes en terrasjes... en zon! Aan het eind van de middag namen we nog de bus naar de monding van de rivier Tejo, dicht aan zee dus. Maar het zonnetje ging onder en we hadden geen trui bij, dus we besloten dat ook deze dag heel mooi was geweest. De volgende dag konden we nog 1 keer gratis met de bus naar het centrum. We stapten halverwege uit en bezochten het Monasterio dos Heronimus. De kerk was heel indrukwekend, heel groot en hoog. Mooi altaar en prachtige beelden. Daarna het klooster, we keken onze ogen uit, wat mooi, we werden er stil van... Daarna bekeken we het standbeeld dat was opgericht voor Vasco di Gama. Een heel grote afbeelding van een zeilschip waarop aan de buitenkant figuren werden afgebeeld die allemaal iets van doen hadden met de ontdekkingsreizen die toen werden uitgevoerd. Daarna bekeken we de Toren van Bélem. Een oud verdedigingwerk van Lissabon. Deze is heel bekend en een beetje het boegbeeld van Lissabon!

We hadden al die bezichtigingen schuifelend gedaan, dus hierna besloten we niet de bus terug naar de stad te nemen maar eens even lekker door te stappen. Het bleek wel een stuk verder dan we dachten, dus kwamen we met heel warme schoenzolen aan in het centrum, net te laat om nog te lunchen.. Om 15.00 u. sluiten de restaurants... Terwijl we aan de koffie zaten begon het te druppen.. We checkten in een internetcafé nog even onze e-mail en de weeronline-site en besloten toen om de rest van Lissabon te bewaren voor een volgende keer! Want dat we hier nog eens terug komen weten we zeker!

Dinsdag reden we via Obidos. Dat is een mooi nog geheel ommuurd stadje. De huizen zijn er wit met een blauwe omlijsting. We zagen er winkeltjes met souvenirs en veel handwerk. En een prachtige kerk waar de toen 10 jarige koning Alfonso in het huwelijk trad met zijn 4 jarig nichtje Isabella. Maar dat was in 1441... De kerk zag er nog steeds Koninklijk uit! We streken neer in Arelho. Dit ligt 100 km. ten noorden van Lissabon. Daar hebben we een vakantiedag ingelast, onze boeken uitgelezen, wat internet gedaan en lekker geluierd...

Portugal/ Spanje

22 april 2010. 16 april reden we richting Tomar. (131km.) We vonden een camping in de stad, 5 minuten lopen van het oude centrum, bofje! De volgende dag gingen we eerst naar de bibliotheek om te proberen ons verhaal over Lissabon op de site te zetten. Ze hadden er mooie computers, ook genoeg, maar helaas geen verbinding met internet. Vervolgens dronken we in de stad een bakkie koffie en klommen toen naar het klooster van Sao Jaô, boven op de berg.

Een prachtig klooster, heel groot en nog grotendeels in mooie staat; de kerk, de brevierruimtes die meestal in de binnentuinen lagen, de lange betegelde gangen, de kamers van de kloosterlingen en de plaats waar de keuken was. De lange eetzaal met tafels en banken. Het zag er allemaal nog goed en mooi uit. Er was niet veel fantasie voor nodig om de paters nog te zien rondlopen... Het is een bezoek zeker waard. Hierna gingen we naar de synagoge. Deze was niet meer in gebruik, er wonen namelijk nog maar twee Joodse families in Tomar, maar door donaties kunnen ze het gebouw toch in deze staat houden. Terwijl we wat rondkeken barstte er een enorm onweer los. De donderklappen vielen meteen achter de bliksemflitsen. Het water viel met bakken uit de hemel, het was een complete wolkbreuk. De straten liepen onder, de putten konden het niet verwerken. Wij schuilden met twee Engelse dames in de synagoge. Uiteindelijk kwamen we droog op de camping aan. Daar bleek alleen maar wat water door het open raam gelekt te zijn, het viel alles mee! We kampeerden hier twee nachten voor welgeteld €9.25 Daarmee is het meteen de goedkoopste camping van deze reis. Hier stonden heel veel Nederlanders en toen we de rekening zagen werd het ons duidelijk hoe dat komt.

Na deze meevaller kozen we de route naar het oosten, via Coimbra. Het land waar we door reden vonden we niet echt bijzonder. We reden binnendoor, de dorpjes leken wel tegen elkaar aan te liggen. Allemaal heel klein, maar de bebouwing volgde elkaar op en als er een stuk achter elkaar geen dorpjes waren reden we door eucalyptusbossen. Over dit stukje Portugal kunnen we niet echt enthousiast zijn. We zochten, na 196 km. rijden, een plaatsje aan de rand van de Serra de Estrela. Hier zagen we wat meer ongerepte natuur. In het campingboek stond een camping in Nabainhos/ Melo, met WIFI. Handig, want ik zat nog steeds met die site over Lissabon, die nog op internet moest worden gezet. De camping zag er goed uit. We vonden een mooi plekje met een prachtig uitzicht. De camping, Quinta de Cegonhas heeft Nederlandse eigenaren. http://www.cegonhas.com/

Wat betreft de contacten op de camping hebben we een aparte reis! We ontmoeten veel mensen met wie we leuke gesprekken hebben en gezellig kunnen borrelen of eten...Deze camping gebeurde het weer... We kwamen de camping op en het kantoor was dicht. Er zat een man lekker in het zonnetje voor z'n caravan, hij vertelde dat de bar om 17.00 uur open ging, omdat dan het borreluurtje begon. Nu zagen we de eigenaar voor die tijd al, het bleek een Nederlander te zijn. Op het mededelingenbord bij het washok werd ook nog eens melding gemaakt van de borreltijd: 17.00 uur, drankjes voor eigen rekening, hapjes gratis! Dus iets na vijven, we wilden niet te gretig lijken, togen we naar het terras. Er zaten al drie stellen, we bestelden ons drankje en niet lang daarna kwamen de hapjes, en daarna nog meer en daarna nog meer... we moesten gewoon nog wel wat te drinken bestellen omdat de hapjes nog niet op waren. Inmiddels was het eigenaarechtpaar, Gerard en Rieke, ook aangeschoven.

En een net aangekomen camperstel schoof ook nog aan. Het werd een gezellige borrel. Volgens het mededelingenbord was er een uurtje voor gepland, maar er werd wel twee uur vol geborreld... De volgende dag gingen we met onze buurtjes uit Amsterdam weer om 17.00 uur naar het terras. Het was nu geen officieel borreluur, dus geen hapjes. Wel gezellig gekletst in het zonnetje met mensen die als hobby hebben: het geven van een workshop smartlap zingen. Hij astroloog en zij bezig met meditatielessen etc. Geen mensen die we iedere dag aan tafel hebben... Deze avond was er de mogelijkheid om te eten in het restaurant op de camping; vooraf opgeven. Wij hadden dat niet gedaan omdat het hoofdgerecht kip piri piri was. Dus niets voor mij! Wij zaten nog aan de borrel, anderen schoven ook aan... zij hadden zich wel allemaal opgegeven voor het diner. Toen bleek dat ons struikelblok de kip was, werd er voor mij een pannetje grote gamba's gemaakt en schoven wij ook mee aan. Een van de gasten had op de wilde vaart gezeten en had daar prachtige verhalen over. Verder hadden we ook nog een van de schrijvers van GTST en ONM aan tafel. Hij was nu bezig met een boek over Portugal... Goed, wat begon als een borrel om 17.00 uur, eindigde met een kop koffie tegen 23.30 uur na een heerlijk diner. Ondertussen heb ik nog het verhaal en de foto's van Lissabon op internet kunnen zetten, iets minder zorgvuldig als anders...

We deden nog twee wandelingen vanaf de camping. We kregen bij de receptie uitgewerkte routes. De eerste was gemakkelijk, wat rond het dorp waar de camping bij hoorde. De andere was wel pittig. Hij ging naar langs en door een steengroeve naar een dorp boven op de berg, Folgosinho. We stegen 400 m. Ons broodje aten we op een bankje op het dorpsplein naast het bankje vol oude mannetjes met de dorpsjoekel aan onze voeten. Rieke van de camping had deze wandelingen uitgezet en ze had het goed gedaan. We wandelden over de kleine akkertjes, overal doorgeschoten en bloeiende spruitjesplanten naast kleine waterstroompjes. Paadjes die we zelf echt nooit gevonden zouden hebben!

Twee dagen genoten we van het mooie weer. De weerberichten werden nu minder, dus we besloten de motor weer te starten. We namen afscheid van onze Amsterdamse en Duitse buurtjes en reden nu in een reis naar SPANJE. ( 247 km.) Weer binnendoor. In tegenstelling met de vorige verplaatsing hadden we nu een mooie reis. Het was een prachtig gebied waar we door kwamen. Bergachtig, dus mooie uitzichten. Berghellingen vol met druivenstokken en veel fruitbomen in bloei. Veel olijvenboomgaarden. In de nog ongerepte gebieden veel paars bloeiende hei, de witte brem is ook in bloei, de gele is dik in knop maar nog niet open. We besloten vandaag, het is alweer 21 april, om hier zeker nog een keertje terug te komen, we hebben Porto immers ook nog op ons lijstje staan! We stopten in Figueruela de Arriba. http://www.elcampingdelasierra.com/ Meteen de duurste op ons lijstje van deze reis: € 25.50. per nacht. Wij zijn de enige gasten, de camping ligt in een natuurgebied; Sierra de la Culebra, het enige gebied in Spanje waar nog wolven voor komen. We vonden dit gebied door het verslag van Johan Schaerlaeckens.

Zoals beloofd is het weer veranderd, onderweg viel het wel mee. Eenmaal op de camping gearriveerd werd het eigenlijk niet meer droog. We kijken naar het weerbericht en constateren dat het klopt... In Nederland mooi weer, dan is het in Spanje bames! Ach, we pasten de activiteiten maar aan en gingen in de camper vast het volgende verslag voor de website schrijven. We gunnen jullie ook een lekker zonnetje! Jaap stuurde wat foto's van onze tuin. We kunnen zien dat de eerste planten al bloeien en de bomen in blad komen. Het onkruid overwoekerd de planten nog niet, dus we kunnen nog even kalm aan doen...

Terug in Frankrijk.

3 mei 2010. Het is 29 april en wij zijn nu neergestreken in La Palmyre. Ons vorige verslag werd geschreven net over de grens van Portugal met Spanje. Wat hebben we intussen allemaal gedaan...

Na ons kamp in Sierra la Culebra, hebben we de dag dat we vertrokken ons ogen uitgekeken. Wat een prachtig natuurgebied is dat. We gaan daar zeker een keertje terugkomen maar dan beter gedocumenteerd! We speurden goed, stopten regelmatig, maar helaas, we hebben geen wolven en of herten gezien. Wat betreft de wolven dachten we dat het seizoen, voorjaar, daar ook wel eens debet aan zou kunnen zijn. Vanuit dit natuurpark reden we naar de steppes van Villafafila. We genoten weer heel erg van het landschap in Spanje. Wij hebben in Europa nog nergens zulke grote stukken onafgebroken ongerepte natuur gezien, prachtig! Wij bezochten in Villafafila een bezoekerscentrum en daar hoorden we, waar we de meeste kans hadden op grote trappen: tussen het Informatiecentrum en het dorpje Tapioles! En ja hoor, we zagen twee groepen, samen zeker 25 stuks. En we vielen met onze neus in de boter, want er werd volop gebaltst. Heel veel trillende, witte schuimbaden! Wat mooi!

Na een dag met veel mooie dingen kwamen we na 202 km aan in Tordesillas. http://www.campingastral.es/ Eerst dachten we voor één nachtje, maar we konden WIFI in de camper nemen, 24 uur voor 8 euro. Het was een mooie camping, lekker weer, dus bleven we daar twee nachtjes. Op de MSN kletste ik bij met Marian en Jaap. Leuk om elkaar te kunnen zien op de webcam. Ondertussen heb ik de site weer bijgewerkt. We bezochten in Tordesillas het klooster van St. Clara. We mochten er alleen in onder begeleiding van een gids. De Engelse gids had die dag vrij dus... we kregen alle uitleg in het Spaans... gelukkig was er niemand die ons kwam overhoren, want we konden er niet veel van navertellen! Maar we hebben onze ogen uitgekeken. Wat een prachtig klooster. Mooie schilderijen, beelden en ook de kerk was geweldig mooi! Vrijdagavond hield onze verbinding met internet op en zaterdag 24 april vertrokken we weer. We reden weer zo'n 200 km via Vallodolid naar El Burgo. Dat is een mooi, nog ommuurd stadje, stijlvol gerestaureerd. In Ucero namen we de camping, deze ligt in de Cañón de Rio Lobos.

Vanaf de camping wandelden we zo de kloof in. Het is een mooie kloof, prachtige steile okergele rotswanden. De gieren zweven steeds boven je in groepen van zo'n dertien vogels. Helaas zijn we niet erg diep de kloof in gekomen. De wandeling ging langs het riviertje de Lobos. Vanwege alle regens die in de winter en het voorjaar in Spanje zijn gevallen stond het water nog hoger dan anders. Nu loopt de wandeling soms links en dan weer rechts van de rivier. Er liggen stenen in het water waar de meeste mensen fluitend, met twee vingers in de neus overheen lopen... Zo niet mijn persoontje.. Ik krijg het 'Spaans' benauwd, als die stenen wat scheef onder water liggen en groen aangemost zijn. Van de zenuwen stap ik al naast mooie rechte stenen... Na een paar oversteken liep ik dus al met een natte sok en schoen. Bij een oversteek, waar de middelste steen ook nog eens wiebelde, gaf ik het op... Wat een watje hé! Toch hebben we die dag een mooie wandeling gehad. Daarna was het plan om naar de Pyreneeën te gaan, dus we vertrokken naar het noorden richting de Sierra de Demanda. In de bergen bleek dat koning winter de deur nog niet helemaal achter zich had dichtgedaan. Er lag een flink pak sneeuw en ook nog geen bloemen te zien.

We dronken koffie op een plekje met de camper én onze voeten in de sneeuw en besloten toen de Pyreneeën te bewaren voor misschien een later tijdstip dit jaar. Via Logroño en Pamplona reden we FRANKIA weer binnen. We stopten in Urrugne op camping Larrouleta http://www.larrouleta.com/ Dit was de derde camping op onze heenreis! We genoten nog van het late middagzonnetje en ik ruilde wat boeken in de bibliotheek.

De volgende dag gingen we, na een bezoek aan de grootste Leclerc die we ooit gezien hebben, naar Pons! Ja, daar zijn we op de heenweg ook geweest, we bewaarden nog goede herinneringen aan het restaurant daar en hoopten dat we er nog een dagje konden fietsen... De vorige keer zaten we er binnen in het restaurant en we waren toen erg blij dat de kachel brandde! Nu zaten we de hele avond buiten, genoten van het late zonnetje en een heerlijk maal. En we hebben er gefietst, dat was al lang geleden...bijna de hele reis hebben ze achterop het campertje gestaan. We moesten behoorlijk zwaar trappen, ik dacht dat het misschien té lang geleden was... gelukkig lag het niet alleen aan mij; de weg lag niet helemaal waterpas. En zo zijn we, via Talmont 'La ville fleurie', in La Palmyre gekomen. Hier is het land wat vlakker, en de zee weer onder handbereik... We willen, als het weer mee wil werken, nog fietsen, wandelen en een oestertje slobberen...

Daarna vertrekken we naar La Brenne. Een bekende, mooie plek voor ons. We zullen daar de camping in Rosnay weer nemen. Een klein eenvoudig campinkje in een boerendorpje. Meestal zit de nachtegaal in de heg achter de camper te zingen. We zagen daar altijd veel vogels en orchideeën... Rond 13 mei zijn we dan weer thuis.

Dat was het dan weer!

11 mei 2010. Dit wordt ons laatste verslag van deze reis. Op 3 mei bezochten we de Zoo in Palmyre. Het is een mooie dierentuin met opvallend veel apensoorten. Wel hadden we het gevoel dat het voorjaar inmiddels weer was teruggevallen in de winter. We hadden 2 truien en een jas aan en dat was nog niets te veel. Zouden we de winterjas nog moeten gaan opzoeken...? Na deze geslaagde dag zochten we een camping met WIFI. Het was weer tijd om onze mailbox te legen en de site weer bij te werken... We vonden er een, niet te ver weg, ook in Palmyre, een ANWB camping waar we onze campingcheques konden gebruiken. Deze camping ligt midden in het toeristische hart van Palmyre, klimhellingen, golfslagbanen met reuze glijbanen, midgetgolf en wat je al niet meer kunt bedenken! Maar ze hadden ook, waar wij voor kwamen, WIFI, een wasmachine en een droger.... Klinkt misschien wel wat oubollig? Maar af en toe moet er toch ook gewassen worden, we hebben dat al beperkt tot 1 maal in de 14 dagen! Nu wilde het geval dat de wasmachine het goed deed en de droger wel z'n rondje draaide maar helaas niet droogde. Een Franse dame legde ons uit dat we extra tegen de deur moesten duwen... Heel attent maar onze munt was opgegeten door de machine, dus hoe hard je nu ook tegen die deur duwde hij ging niet meer tot actie over. Nu zou het allemaal het vermelden niet waard zijn, ware het niet dat ons enige dekbedhoes en slopen nu nog steeds nat waren... Inmiddels half 8 's avonds, de receptie was gesloten, dus een nat of enigszins uitgekleed bed was het gevolg. Vanwege de kou hadden we ons elektrisch kacheltje ook maar weer opgezocht... Het stormde en regende die nacht, is het wel zo'n goed plan om naar het noorden te gaan?

De volgende morgen ging Gert in zijn beste Frans zijn beklag doen bij de receptie. Hij was extra gemotiveerd omdat hij net ook nog een koude douche had getroffen... De was werd alsnog in de droger gestopt, als troost namen we een lekker croissantje bij het ontbijt en zo vertrokken we wat later dan gepland naar Rosnay in La Brenne. Ik had besloten dat het voor mij nu maar eens tijd werd om ook de camper eens over binnenweggetjes en door kleine dorpjes te manoeuvreren. Nog maar net achter het stuur belandde ik al bij een stoplicht boven op een helling, ik weet niet hoeveel schietgebedjes je in een paar seconden kunt doen, maar ik heel veel... het hielp niet, het licht bleef rood en ik moest gaan hellingtrekken. Net dat waar ik het meest tegenop zag! En tot mijn eigen verbazing ging hij zonder problemen verder op weg... Onderweg sloeg de motor in zulke situaties nog meerdere keren af, maar... ik blijf oefenen! La Brenne, we hebben er zin in, qua vogels heeft Gert nog niet echt kunnen scoren ( 153) en mijn orchideeën staan op 11 stuks. Eigenlijk ook het vermelden niet waard. Dus onze hoop is gevestigd op deze nieuwe stek!

Dus 3 mei werd de camper op zijn 'eigen' plekje gezet op de camping Municipal in Rosnay. Ook daar was het koud, de kachel werd meteen in stelling gebracht. De dag daarop was een echte dodenherdenkingsdag, donker en regen. We startten maar een scrabblecompetitie. Gelukkig werd het nog lang genoeg droog om vanaf de camping een uitgezette wandeling van 12 km. te doen. s' Avonds streek een ralreiger neer aan de rand van ons campingmeer.

Zo werd het 6 mei, we werden wakker met een bleek zonnetje, dus de fietsen gepakt en daar gingen we. Meteen al op het eerste weggetje zagen we een veld vol orchideeën, de Harlekijnorchis, nummertje 12 voor mij! Die dag zagen we nog wulpen, het ijsvogeltje, de purperreiger, de kwak, de geelgors, de grauwe gors, futen, dodaars, geoorde futen en de hele dag hoorden we overal in de lage bosjes waar dit landschap zo rijk aan is, de prachtige zang van de nachtegaal! Steeds kwam er weer het zoete luchtje van de bloeiende meidoorn ons neus binnen. Wat een mooi gebied is het toch, iedereen die een weekje of langer wil genieten van de vogels, bloemen en mooie landschappen kan hier heerlijk wandelen en of fietsen. Het is hier nagenoeg vlak, af en toe wat lichte glooiing. Graslanden vol met klaprozen, koekoeks-, boterbloemen en orchideeën, een feestje van kleuren! Je kunt bijna een hele dag fietsen zonder door dorpen of stadjes te komen als je dat niet wilt! Wel fiets je door wat kleine, echt Franse gehuchtjes met mooie kleine soms vervallen boerderijtjes. In het Museé du Parc schreven we ons in voor 2 orchideeënexcursies voor zondag en maandag. Dé manier om wat meer over deze planten te leren. Moe en voldaan gingen we aan de borrel en toen tegen schemer de ralreiger zijn plekje weer opzocht in de bomen was onze dag helemaal geslaagd! Hij hoort hier helemaal niet te zijn, die ralreiger, dus extra bijzonder om te zien dat hij hier toch zijn plekje heeft!

Inmiddels is het maandagavond, de excursies hebben mooie orchideeënfoto's opgeleverd, de stand is nu 24! ( net zoveel als het aantal campings dat we hebben gehad!) Het waren mooie wandelingen waarbij de excursie van vandaag eindigde bij een geitenboer waar we nog even mochten proeven van een aantal kaasjes. Bofte ik even als echte geitenkaaseter! Het weer was hier afwisselend mooi en regen. Dus we hebben ook flink gescrabbeld. Gert heeft hier genoten van alle vogels. Alleen al in La Brenne zag hij er 88. De klapper was een groep van 15 wespendieven die over de camper vloog. En gisteren in een nieuwe kijkhut een wouwaap op 4 meter!

Het was een mooie reis. We hebben in het eerste deel veel steden en prachtige bouwwerken bekeken. In leuke Portugese stadjes kocht ik mooie zomerblouses die nu weer even onder in de kast liggen.... Het tweede deel genoten we volop van de natuur. De wandelschoenen en de fietsen werden tevoorschijn gehaald. La Brenne was wat betreft de natuur ook weer een hoogtepunt. Zoveel vogels en bloemen, bijzonder. Gert zag in totaal 173 vogels. Maar nu is het feestje voor even gedaan. We zijn dit jaar nog maar zo'n 6 weken thuis geweest dus we gaan daar eens lekker in de tuin werken, Gert heeft al zin in de buxus...