bouwmeesteroppad.reismee.nl

Camper-reis voorjaar 2014 (2) Hongarije Slowakije Polen

Voorjaarsreis 2014 deel 2

Hallo allemaal, we zijn inmiddels al weer ruim 4 weken op pad! Ook als je reist gaat de tijd vlug.. Aanstaande dinsdag gaan we Gert’s vogelmaten ontmoeten in de omgeving van Eger. Ze blijven een week en dat zal zoals gebruikelijk wel weer gezellig gaan worden. Zij gaan er dan dagelijks op uit om vogels te spotten. Ik ga dan genieten van een weekje rust! Althans overdag….

We arriveerden daar op vrijdag op Oazis Tanya bij Theo en Tineke www.oazistanya.com Meteen hadden we een gezellige welkomstborrel met T en T en twee stel Hollandse buren. Zaterdagmorgen zaten we net aan het ontbijt toen Tineke ons uitnodigde om mee te gaan naar de markt in Kiskunhalles. Gezellig. Dat is een kleine markt met voornamelijk groenten en fruit. Allemaal kleine stalletjes, de meeste van mensen die spullen uit hun eigen moestuin verkochten. Toen we het verse spul binnen hadden wees Tineke ons de plaats waar ze de aller-lekkerste koffie van Kiskunhalles schenken. Dit bleek een heel gezellig zitje in een boekenwinkel. We hebben dat al meer gezien in Hongarije. Misschien is dat ook een oplossing voor de boekenwinkels in Nederland??? We namen een bakkie en we kletsen gezellig… we namen nog maar een bakkie en kletsten gezellig verder en toen we weer helemaal bijgekletst waren reden we terug naar de camping.

We kregen het paasgevoel doordat op 1e paasdag in ons broodmandje chocolade eitjes verstopt waren. Verder waren we uitgenodigd op de paastaart bij de koffie. We bleven er vijf dagen met wisselend bewolkt en zonnig weer. We maakten mooie wandelingen over de poesta en door de omringende bossen. Wat een prachtige natuur ligt er rondom hun camping. Je kunt er echt een wandeling van acht kilometer doen en geen mens tegen komen.. Prachtige uitzichten over een vrij leeg glooiend landschap. De abelen lichtten zilver op. Het poestagras, wat we ook kennen van de causses in Frankrijk, kwam net open en begon te krullen en maakte zilveren, golvende velden op de grond. De lithodora is zo intens blauw dat je even twijfelt of je dat nu wel een mooie kleur vind… De veronica bloeit ook rijk in aartjes. Deze beiden planten zorgen voor de blauwe stukken in de poesta. Verder zijn er dan vier verschillende variëteiten euphorbia die de poesta op andere plekken weer een geel/groen aanzien geven. Ik liep daar tijdens de eerste wandeling en keek om me heen naar al dit moois en kreeg het er even helemaal koud van. Wat kan de natuur toch prachtig mooi zijn… De volgende dag liepen we door de bossen, waar het groene blad net aan de bomen begon te komen. Met de zon die tussen de takken door piepte werd het een prachtig pallet van veel groene tinten. Onder de bomen bloeide een soort fluitekruid, maar dan met wat kleinere bloemen… Jullie snappen het al, het totaalplaatje… ook prachtig!

’s Morgens liep ik mijn rondje, soms over de poesta en soms over de doorgaande onverharde weg. Altijd waren er dan weer volop verse reeën- en hertensporen .Regelmatig zag ik ook reeën voor mij wegspurten. De sporen op het pad leken soms wel snelwegen voor reeënvoetjes! Zoveel waren er dan langsgekomen. Kortom, we hebben er heel erg genoten en de tracks van de wandelingen die we er gemaakt hebben aan Theo doorgegeven, zodat hij ze nog kan gebruiken.

Gert kon zijn vogellijstje weer mooi aanvullen!

Woensdag 23 april vonden we het weer tijd om verder te gaan! We hadden het mooi bedacht, twee nachten bij Fred en Vera op Fantazia Tanya www.fantaziatanya.com in Szentkiray. Dit ligt zo’n 22 km van Kecskemet. Dan twee nachten bij een informatiecentrum in een gebied waar we grote trappen konden verwachten. ( voor de niet vogelaars: dat zijn de grootste vliegende vogels..). Dan nog twee nachtjes in Eger wat een erg leuke stad is en dan naar de ontmoetingsplek van de vogelvrienden..

Ons verblijfop Fantazia Tanya werd echterverlengd van twee nachten naar vier. Na bezoek aan een huisarts bleek gert een blaasontsteking te hebben. We hoefden ons niet te vervelen… Fred bedacht steeds weer nieuwe activiteiten! O.a. wandeladviezen, meerijden naar winkels, zo ook voor een dagje Kecskemet. ’s Avonds een bakkie koffie en een wijntje in hun huis samen met Vera. Op Koningsdag een oranje soesje.. Een partijtje boerengolf en op zondagochtend bezoek aan de markt in Nagykörös. Dit is een grote streekmarkt die één keer per maand plaats vind. Er was o.a. gereedschap te koop wat bij ons op de rommelmarkt wordt verkocht. Kleding en huishoudelijke spulletjes die vooral door Romavrouwen werden verkocht. Deze vrouwen zijn mooi gekleed in zeer kleurige rokken en felgekleurde, vaak ook glittertruien. Maar je kon er ook biggen, paarden, honden, eenden en kippen kopen… Het was er loeidruk en even leek het ook wel wat op Koningsdag met een heel simpele draaimolen, en nog wat andere zelfgemaakte spelen.. We besloten ons bezoek aan de markt met een Langos. Dé specialiteit hier in Hongarije. Dit is een soort platte oliebol met daarop een laagje knoflooksaus en geraspte kaas! Het was weer een mooie ervaring!

We hebben het hier ook weer prima gehad. De omgeving is mooi, het is een plat land met hier en daar een plukje bomen en ook hier en daar een Tanya (boerderijtje). Maar het is wel een heel open, weids landschap. Vanmorgen verraste ik in alle vroegte ook weer drie reeën in het veld.. De gastvrijheid van Fred en Vera is echt heel bijzonder en we voelden ons echt verwend!

We vertrokken op 28 april uit Szentkiray naar EGER. We vonden daar een goed plekje op de Tulipan camping. Daar werd meteen een flinke was gedaan en op het einde van de middag gingen we het stadje in. We herinnerden ons nog van de vorige keer dat het een mooie en sfeervolle stad was. Met een immens grote kerk en een prachtig plein met weer een gigagrote kerk. Die kerken stonden er nog maar alles wat er aan straten rondom lag was opgebroken. Daarbij was inmiddels het zonnetje verdwenen en blies er een koude wind door de lege straten… Niet wat we ervan hadden verwacht of gehoopt dus.

De volgende dag gingen we door naar Noszjav waar op het eind van de middag de mannen arriveerden, zeven in totaal en ze hadden er veel zin in… Nog voor het avondeten werd er geproost op het weerzien en werden de plannen voor de komende dagen gesmeed! Dit werd gedaan aan de hand van de verslagen van Pierre en Johan en de ervaringen van Gert van de afgelopen twee jaren.

Meteen de volgende dag verdwenen ze na een prima ontbijt op speurtocht naar de vogels, vlinders, libellen en kikkers. Ik bleef achter op een zonnige camping met nieuw leesvoer wat Mitchel had meegebracht! Dank aan Petra! Na een paar weken boeken gelezen te hebben is het weer heel leuk om wat in Libelles, Zin en Roots te kunnen bladeren! Tegen zeven uur s’ avonds kwamen de mannen enthousiast terug en moesten er nog wat soorten vlinders gedetermineerd worden onder de borrel! Ze hadden meteen die eerste dag al twee hele nieuwe soorten vogels en ook vlinders kunnen noteren! We aten met z’n allen in het hotel. Het diner bestond uit Hongaarse gerechten die werden opgediend op grote schotels. Het hoofdbestanddeel was steeds vlees. Soms wel drie verschillende soorten…. Voor mij werd er steeds een bordje vegetarisch apart geserveerd. Daar hadden ze dan echt hun best op gedaan om het zo gevarieerd mogelijk te maken.

Dit patroon herhaalde zich zo’n beetje iedere dag. De ene dag hadden ze wat meer gescoord dan de andere maar over het algemeen waren ze best tevreden en hadden ze het wel erg gezellig onder elkaar. De foto’s werden trots geshowd. De plek voor het avondeten werd een paar keer verplaatst naar de overkant waar zich een pizzeria bevond. Ook daar aten we prima en niet te duur! We moesten nog wel even lachen toen Jan daar z’n gebruikelijke dubbele expresso bestelde na de maaltijd en hij door de ober toen twee kopjes koffie geserveerd kreeg… Die schrok van ons lachen en vroeg meteen of het niet goed was… ja, hoor prima stelden we hem gerust. Maar toen Jan twee dagen later hetzelfde bestelde kreeg hij het toch in één groter kopje geserveerd…

Ik vermaakte me intussen bij de camper. De camping en de omgeving waren niet echt inspirerend. Dus ik heb veel gelezen, geskyped met vriendinnen, beetje gestudeerd op mijn nieuwe photoshop en een paar pannenlappen gebreid! Als ik dan foto’s toegestuurd kreeg van de bloemen in de tuin thuis en ik hoorde van een vriendin die met een dochter naar Intratuin ging tja… dan was ik toch wel een beetje alleen hier…

De nacht van zaterdag op zondag veranderde het weer. Het regende en tegen de ochtend kwamen er flinke rukwinden over de camping die een beetje in een kuiltje ligt… Wij hadden daar nog niets van in de gaten tot we wakker schrokken van een harde klap tegen en op de camper… We zijn nog nooit zo snel het bed uit geweest… En het was echt een ravage wat we aantroffen… De steunbuizen van het luifel waren afgebroken en het luifel was met restanten van de buizen op het dak gewaaid. Oei, oei, gelukkig wist ik op de camping een trap te staan en zo moesten we in een keiharde storm het luifel terug voor de camper krijgen. Maar het was zo verbogen en gebroken dat er geen redden aan was. Uiteindelijk heeft Gert het er gewoon afgesneden en gezaagd. Dat is niets iets waar je blij wakker van wordt… Buiten het luifel is er ook een dakluik kapot en de schotel klapt niet meer helemaal plat op het dak. Maar ik denk wel dat we weer gewoon kunnen rijden… De storm ging nog de hele dag door pas ’s middags tegen een uur of vier was het weer rustig en probeerde de zon er weer door te komen… We hoorden wel dat het de afgelopen dagen in heel Hongarije hommeles is geweest met het weer, met name veel overstromingen.

Morgen gaan we weer afscheid nemen van de mannen. Hun weekje Hongarije zit erop. Ze hebben 138 soorten op de vogellijst staan! Waarschijnlijk gaan wij dan ook weer verder.

Marian, je vroeg of ik al gewend was in de nieuwe camper, nou… ik betrap mezelf er steeds weer op dat als ik iets uit de kleerkast wil pakken ik de koelkast opentrek… Vorige week ontdekten we ineens dat de lampjes boven ons bed ook een dimmer hebben… En ook nog niet zo heel lang weten we dat als Gert de motor afzet dat dan ook meteen de autolichten uitgaan… Tot dan hielp ik hem steeds herinneren als we de auto parkeerden, lichten uit?? Ook dachten we met de Pasen dat onze pomp kapot was gegaan. We doen het nu al weer weken met een jerrycan. Maar tijdens de rondleiding van de mannen zag Gert ineens dat we ook een knop hebben waarmee je de pomp aan en uit kunt zetten… per ongeluk een keertje op gedrukt waarschijnlijk… Dus we blijven ontdekken in en om onze camper!

maandag 5 mei na een roerend afscheid vetrokken de vogelmannen richting vliegveld in Boedapest en wij startten de motor en gingen eerst nog even naar de Interspar in Eger. Lekker winkelen en daarna was de bestemming Borsodbótá. We kwamen daarheen over de 25 via Osd. De camping werd: SVR camping Amedi. www.campingamedi.hu

Deze camping ligt in het noorden van het Bükk gebergte zo’n 12 km van de grens van Slowakije. We waren te gast bij Joke en haar vader Gert Wesselink. De camping zag er prima uit. We waren ook hier de eerste gasten, maar niet lang want al snel kwam er een Engelse camper het terrein op rijden en waren we met tweeën. Het welkomstdrankje was een glaasje wijn, want Gert was nog alleen en alles, waaronder het koffiezetapparaat, was nog niet opgestart. Het was geen straf, het was een wijntje van hun eigen wijngaard en smaakte prima. Na het inschrijven kregen we meteen de informatiemap mee. En al bladerend in die map wisten we het ineens weer, dit is het voordeel van een Nederlandse camping. Beschrijvingen van wandelingen in de omgeving van de camping, maar ook informatie over winkels in het dorp, bezienswaardigheden in de omgeving en fietsroutes! En dat alles in het Nederlands. We ontdekten de dagen daarna ook de andere voordelen, namelijk: Gert kon mooie verhalen vertellen over zijn Hongaarse ervaringen in de tijd dat hij in dit land komt en woont en dat zijn al heel wat jaren! Zo ging het land en zijn bewoners ineens veel meer voor ons leven. Joke kwam een dag later uit Nederland aan en zij begon toen enthousiast aan het seizoen en kwam om tot oktober te blijven. Zij spreekt vloeiend Hongaars en is goed ingeburgerd in het dorp. In hun informatiemap had ik gelezen dat ik ook via haar een afspraak kon maken bij de kapper. Dat leek me wel een goed idee, want in Slowakije had ik ook zo geen vaste kapper en in Polen lijk het me qua taal ook niet handiger.

Dus zodoende, Joke maakte de afspraak en samen met haar liep ik de volgende dag naar Zita. Zij knipte haar klanten in de keuken thuis. We werden hartelijk ontvangen, Joke had twee woordenboeken meegenomen, voor mij, als zij weer terug ging naar de camping. Maar we hadden het heel gezellig zo met z’n drieën in de keuken. Joke tolkte mijn wensen over het model en de vragen van Zita of het voor of achter m’n oren moest etc. De buurman kwam nog even aanlopen en de man van Zita begon vast met de voorbereidingen voor de avondhap. Na afloop had ik precies het kapsel wat ik in gedachten had. De onkosten… 1500 HUF oftewel 5 euro..

‘S morgens liep ik mijn rondje rondom Borsodbóta en na afloop ging ik dan nog even langs de ABC winkel. Dit is een winkel zoals wij kennen van vroeger, niets zelfbediening. Een toonbank met daarachter twee dames met een witte schort aan en die halen het gevraagde van de voorraad uit de achterkamer of van de planken in de winkel.. Bij binnenkomst zei ik; “Jonapot” wat “goedendag” betekent. Mijn bestelling was steeds hetzelfde, met vier vingers omhoog vroeg ik om little bread en wees dan ook meteen maar in de richting waar ze lagen, want ik had niet het idee dat de dames één woord Engels begrepen… En ik moest dan voor die vier broodjes 100 HUF afrekenen… dat is dan zo’n 35 cent… En met een “kussenem” wat “dank je wel” betekent verliet ik de winkel weer.

Ik deed deze boodschap op het eind van m’n rondje hardlopen. Dus ik ging al joggend naar de winkel. Daarbij passeerde ik dan de bushalte waar iedere morgen zo’n groep van 15 voornamelijk mannen stond te wachten. Ik werd als een soort rariteit bekeken, iedere morgen weer en op mijn “Jonapot” kwam niet altijd veel reactie. Ook op zaterdag stond er een flinke groep bij de bushalte. Wat bleek, die week daarvoor was iedereen vrij geweest op 1 mei. feestdag! Maar ze kennen hier geen doorbetaalde feestdagen, deze dagen moeten hier altijd weer ingehaald worden in het weekend ervoor of erna. Dit jaar hadden ze pech en moeten er twee zaterdagen gewerkt worden omdat 1 mei op een donderdag viel en de meesten ook de vrijdag “vrij” waren…

De camping ligt in een mooie omgeving, in een heuvellandschap. Groene heuvels en ook hier en daar een plukje bos. We deden wat wandelingen vanaf de camping. Ik was heel verrast over de hoeveelheid orchideeën die we onderweg aantroffen. Zo’n vijf verschillende soorten, maar in ongelooflijke aantallen.

Echt heel bijzonder en echt genieten! Maar ook Gert kon zijn hart ophalen. In de vijf dagen dat we er waren scoorde hij zo’n 46 soorten. De echte klapper was de sperwergrasmus, deze zag hij op twee locaties. Op de laatste zo goed dat hij hem ook kon fotograferen. Een andere soort die het vermelden waard was was de fitis! De bijeneters kwamen op dinsdag binnen! We zagen ook nog een vos en ’s morgens een ree. We wandelden heerlijk en lunchten tijdens de wandelingen bovenop de heuvels met mooie uitzichten op de natuur en het dorp. Tijdens een van de wandelingen raakten we het spoor bijster. We konden de routebeschrijving niet meer kloppend krijgen met de omgeving dus pasten we de wandeling zelf maar wat aan. Het resultaat was dat we op een andere plaats het dorp in kwamen dan gepland. Ons pad eindigde in een smal spoor dat in een achtertuin bleek uit te komen. Maar… iedere Hongaar heeft minstens één waakhond in zijn tuin… En dat zijn dan ook honden die enorm fel te keer gaan als je hun huis passeert… Natuurlijk wilden we onze mooie wandelkuiten niet offeren aan zo’n mormel… bijna kruipend gingen we door smalle kruipdoor sluipdoor paadjes. Langs en door brandnetels en seringenstruiken achter langs de tuintjes.. Ik kan jullie gerust stellen, onze kuiten zijn ongeschonden uit de strijd gekomen!

Eenmaal weer aan de voorkant van de huizen zagen we dat we door een straat liepen die voornamelijk door Roma’s werd bewoond.

Deze huizen zien er niet uit, verveloos, de kozijnen hangen scheefgezakt in de gevels, ramen kapot.. de deuren staan allemaal open. Geen enkele plant in de voortuin, alleen zand, modder, plassen en soms wat stukken oude vloerbedekking. Wel veel kinderen, die samen aan het spelen waren buiten voor de huizen. Maar we werden zowel door kinderen als hun ouders vriendelijk gedag gezegd en, dat vond ik ook wel opvallend, meestal in het Engels.

Onze wandeling voerde ook langs wijnhuisjes en grotwoningen. De wijnhuisjes zijn meestal de plaatsen waar de Hongaar zijn wijnvoorraad bewaart. Het zijn eigenlijk gewoon holtes in de bergen met een deur ervoor. De wijn blijft daar heerlijk koel. In een enkele was men bezig met een destilleervat… Maar langs de rand van Borsodbóta liggen ook grotwoningen. Dit lijken hele kleine huisjes, maar het grootste deel van het huis gaat verder in de rotsen achter het huis. Dat is natuurlijk lekker koel te houden in de hete zomers die Hongarije normaal beleeft.

We bleven er 5 dagen en hebben er echt genoten. We hadden mooi weer, Joke zorgde goed voor ons en Gert had gezellige verhalen. Het sanitair was prima, alles was schoon en werkte prima! Maar ook aan goede dingen moet een eind komen, dus vertrokken we op 10 mei en verlieten toen ook meteen Hongarije om een nieuw land aan onze reis toe te voegen.. SLOWAKIJE ! Alweer het zevende land op deze reis.

Eens even kijken waar waren we gebleven…. Oh ja, we gingen op weg naar Slowakije na een heerlijk verblijf op Camping Amedi! In een stralend zonnetje vertrokken we. Eerst naar OZD waar we nog even de Tesco deden. We zijn nooit eerder in Slowakije geweest, dus is het dan wel handig om de boodschappen binnen te hebben. We reden via de 25 naar de grens met SLOWAKIJE. Via de 67 en de 50 richting Kosice. Via Jasov naar Medzev zo kwamen we op camping SOKOL in Vysny Medzev. Dit is een SVR camping.

We vonden de dorpen, straten, huizen en tuinen er in Slowakije er net iets verzorgder uitzien dan in Hongarije. Tot we door Jasov reden... We passeerden daar een soort Township. De “huizen” waren zéér bouwvallig of bestonden alleen uit wat planken en golfplaten. Er waren geen tuinen. De huizen lagen dicht bij elkaar en daartussen lag alleen zand en modder. Rondom de “huizen” slingerde ontzettend veel rommel. Volwassenen en kinderen liepen daartussen rond in vieze kleding. Wij hebben in Afrika heel wat arme dorpjes en nederzettingen gezien. We hebben daar ook townships bezocht. Het verschil dat we nu opmerkten was al het vuil wat we hier in Slowakije tegenkwamen. In Afrika wordt steeds het zand aangeveegd tussen de hutjes of woninkjes. En de Afrikanen zien er verzorgd en schoon uit. En de vrouwen, als ze hun beste jurk hebben aangetrokken, zien ze er prachtig uit. De mensen hier kijken je stuurs en afwerend aan. In Afrika verschijnt er bij elke ontmoeting al snel een blijde lach op hun gezicht…

En deze mensen betalen ook met euro’s.. We hebben deze reis al meerdere keren van geld moeten wisselen. Een beetje ouderwets… In Kroatië hadden we de Kuna. In Hongarije de Forint en straks in Polen doen we het met de Zloty!

De camping zag er goed uit, in een boomgaard achter een huis in het dorp. En achter de tuin was een groot korenveld. De eigenaars waren een Nederlandse man met zijn Slowaakse vrouw die door de week op afspraak de Slowaakse keuken serveert. We zijn hier neergestreken omdat je hier tussen het Karstgebergte en de Lage Tatra zit. Het één is een kalksteengebergte en het andere is een Ertsgebergte. Er zouden veel roof- en andere vogels te spotten zijn. En ik hoopte in het kalksteengebergte orchideeën tegen te komen. Toen we aankwamen scheen het zonnetje en alles zag er veelbelovend uit. Maar tegen de avond begon het te regenen en het hield pas de volgende middag op. We wandelden een rondje dorp en ook een rondje rond de graanvelden waar Gert nog de kwartelkoning scoorde! Toen we de camper in stapten tikten de eerste druppels al weer op het dak. Dat ging zonder ophouden zo door tot we op maandag maar besloten om door te rijden. De weersvoorspellingen dachten dat het nog een hele week zou regenen daar…

We hadden een reisdag naar POLEN. In de stromende regen reden we Slowakije uit en Polen in… We hadden ondanks de regen een prachtige rit, door de Hoge Tatra. Via Poerad, Kezmarok, Bela, Jevorina kwamen we aan de grens met Polen. Dit was duidelijk een wintersportgebied. We zagen ook nog bergen met sneeuw maar ik denk niet dat daar nu nog op geskied kan worden! Wel waren we weer een beetje terug in de winter of voorjaar, want we zagen hier weer volop primula’s bloeien. We namen richting Krakow en via de 7 , de A4 en de 4 reden we naar Wieliczka.

Daar hebben we de camper op een parkeerplaats bij de zoutmijn gezet. We mochten hier 24 uur blijven staan! Het was nog vroeg in de middag toen we aankwamen, dus we gingen meteen voor een bezoek aan de mijn. Het zonnetje scheen en we wachtten lekker in een warm zonnetje tot we aan de beurt waren voor een toer met de Engelse gids. We daalden af in de mijn, 135 meter onder de grond. Het was een zoutmijn, de plafonds, de muren en de vloer alles was zout en smaakte ook zout… We zagen veel kamers, met beelden van zout, een grote hal met kroonluchters van zout… daar worden gebedsdiensten gehouden. Het zout is hier ontstaan doordat de zee hier het land ooit bedekte. De zoutvlakte heeft hier een lengte van tien kilometer, een dikte tot 400 m en een breedte van 500 à 1300 m. Al 5500 jaar geleden werd hier zout gewonnen, door het zilte water wat uit de bronnen kwam, te laten verdampen. In de Middeleeuwen werd de productie groter, omdat men toen het gebruik van ijzeren potten ontdekten. Vervolgens begon men met de bouw van de mijnen, een proces dat nog steeds doorgaat tot de dag van vandaag.. De mijnschacht werd in 1635 gebouwd en is inmiddels een Unesco monument geworden. De rondleiding duurde twee uur en daarna kon je zelf nog een museum of restaurant bezoeken. In deze twee uur hadden we 2% van de mijn bekeken.

Het was die dag 12 mei, onze trouwdag, en we zochten na al die uren onder de grond een gezellig restaurant… Dat was nog niet zo simpel maar na een grote ronde door het dorp ontdekten we toch een leuk restaurant, helaas, wij waren de enige gasten.. De kaarsjes op tafel gingen niet aan, maar we hoorden tijdens het eten, dat voortreffelijk smaakte, ook nog de Common Linnets op de radio…

Mijn favoriete voorgerecht in Polen is Barsczc Czerwony. Een bietensoep die je op verschillende manieren kunt krijgen. Soms is hij helder en wordt in een kop geserveerd. Je kunt hem dan gewoon drinken als thee. Maar het kan ook opgediend worden met aardappels, dumplings of vlees! Die dumplings, die zijn ook veel aanwezig op de menukaart als main dish, heel geschikt voor een vegetariër! Soms met een vulling van kaas, aardappel en uien. Soms met paddenstoelen, maar ook de zoete variatie met bosbessen is te bestellen. Verder is ook Polen een land waar veel vlees op de menukaart en het bord is te vinden…

De dag daarna vertrokken we naar KRAKAU. We hadden van Nederlanders die we onderweg hadden ontmoet al gehoord dat camping Clepardia www.clepardia.com.pl heel geschikt zou zijn. Wel, dat was ook zo. Ze hadden er alles prima voor elkaar. De camper konden we op twee rijsporen zetten, waardoor we ook bij nat weer geen moeite zouden hebben om te vertrekken. Het sanitair werd de hele dag bijgehouden. En het personeel bij de receptie was opvallend behulpzaam en vriendelijk. De bus naar het centrum van Krakau vertrok op loopafstand van de camping.

En wat een verrassing was Krakau voor mij… Ik vond het wel wat weg hebben van Praag. Een prachtig marktplein met wachtende koetsen die ons wel mee wilden nemen voor een rijtoer door het oude centrum. En kerken en kerken en kerken.. In iedere straat staan er minstens twee, maar het kunnen er ook zes zijn… Prachtige kerken met ontzettend veel goud en barok, dus erg druk versierd! Maar heel bijzonder! En in iedere kerk is een altaar ingericht met een beeld, schilderij of foto van Paus Joh. Paulus II. Misten we dat, dan troffen we buiten wel een levensgroot beeld van de man aan. En altijd bloemen en kaarsen eromheen!

De eerste dag in Krakau hadden we prachtig weer. Alles zag er prachtig uit, de koetsjes met paarden stonden klaar en de terrassen zaten vol. Zelfs na het eten ’s avonds, zag je nog volle terrassen, de parasols open en de warmtestralers aan… Gezellig! Maar de daaropvolgende twee dagen was het regenachtig, bewolkt en regelmatig een bui… Alles ziet er dan toch zo anders uit. We deden nog de kathedraal en het paleis wat ook echt de moeite waard was. Het was ook een binnen programma en dat kwam met dit weer wel erg goed uit… Het is ook opmerkelijk hoe vroeg het hier in het oosten ’s avonds donker is. Rond 20.15 is het gewoon donker.

Na drie dagen hadden we er wel alles gezien, op de camping hadden we een prima internetverbinding, dus nadat we nog een avondje een familiebabbel hadden op Skype vertrokken we weer.. We hadden een bestemming die ik al jaren op mijn lijstje had staan, Auschwitz. We konden de camper op de parkeerplaats tegenover het kamp zetten en daar ook overnachten. Zelfs een plaats met elektriciteit was ook mogelijk. We waren op zo’n tijd dat we meekonden op een rondleiding met een Engelse gids. Het was bijzonder indrukwekkend. Je zag ook tijdens de rondleiding de gezichten van de mensen in de groep veranderen. Allemaal wat strakke gezichten, en heel stilletjes… Iedereen was aangeslagen, door zowel het verhaal van de gids als door het zien van alle tastbare bewijzen van deze onmenselijke behandeling van medemensen.. het was erg choquerend, maar het is ook erg goed dat dit nog steeds zichtbaar is voor de volkeren van alle landen. Want dat is wat je hier ook ziet, werkelijk alle nationaliteiten komen hier om te ervaren wat er is gebeurd tijdens de nazitijd.

We werden de volgende dag wakker op de parkeerplaats, het was droog… en ik liep mijn rondje, deze dag was dat om het Auschwitzkamp heen, nog even kwam alle informatie van de gids mijn gedachten binnen…

Reacties

Reacties

Gertie Paulus

Wat een inspirerend verhaal. Ik ben solo en wil met een vriendin die ook alleen is met 2 campers naar Hongarije. Ik ben al eens eerder met mijn man in Hongarije geweest .maar toch zou ik het fijn vinden als u mij de route en de bezochte campings zou willen mailen. Met een overzicht is het misschien beter te zien...
alvast hartelijk dank
Gertie Paulus.
paulusgertie@gmail.com

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!